TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 114
Chapter: 23
Verse: 1
ἀτενίσας
δὲ
τῷ
συνεδρίῳ
ὁ
Παῦλος
εἶπεν
,
῎Ανδρες
ἀδελϕοί
,
ἐγὼ
πάσῃ
συνειδήσει
ἀγαθῇ
πεπολίτευμαι
τῷ
θεῷ
ἄχρι
ταύτης
τῆς
ἡμέρας
.
Verse: 2
ὁ
δὲ
ἀρχιερεὺς
῾Ανανίας
ἐπέταξεν
τοῖς
παρεστῶσιν
αὐτῷ
τύπτειν
αὐτοῦ
τὸ
στόμα
.
Verse: 3
τότε
ὁ
Παῦλος
πρὸς
αὐτὸν
εἶπεν
,
Τύπτειν
σε
μέλλει
ὁ
θεός
,
τοῖχε
κεκονιαμένε
·
καὶ
σὺ
κάθῃ
κρίνων
με
κατὰ
τὸν
νόμον
,
καὶ
παρανομῶν
κελεύεις
με
τύπτεσθαι
;
Verse: 4
οἱ
δὲ
παρεστῶτες
εἶπαν
,
Τὸν
ἀρχιερέα
τοῦ
θεοῦ
λοιδορεῖς
;
Verse: 5
ἔϕη
τε
ὁ
Παῦλος
,
Οὐκ
ᾔδειν
,
ἀδελϕοί
,
ὅτι
ἐστὶν
ἀρχιερεύς
·
γέγραπται
γὰρ
ὅτι
῎Αρχοντα
τοῦ
λαοῦ
σου
οὐκ
ἐρεῖς
κακῶς
.
Verse: 6
Γνοὺς
δὲ
ὁ
Παῦλος
ὅτι
τὸ
ἓν
μέρος
ἐστὶν
Σαδδουκαίων
τὸ
δὲ
ἕτερον
Φαρισαίων
ἔκραζεν
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
,
῎Ανδρες
ἀδελϕοί
,
ἐγὼ
Φαρισαῖός
εἰμι
,
υἱὸς
Φαρισαίων
·
περὶ
ἐλπίδος
καὶ
ἀναστάσεως
νεκρῶν
ἐγὼ
κρίνομαι
.
Verse: 7
τοῦτο
δὲ
αὐτοῦ
λαλοῦντος
ἐγένετο
στάσις
τῶν
Φαρισαίων
καὶ
Σαδδουκαίων
,
καὶ
ἐσχίσθη
τὸ
πλῆθος
.
Verse: 8
Σαδδουκαῖοι
μὲν
γὰρ
λέγουσιν
μὴ
εἶναι
ἀνάστασιν
μήτε
ἄγγελον
μήτε
πνεῦμα
,
Φαρισαῖοι
δὲ
ὁμολογοῦσιν
τὰ
ἀμϕότερα
.
Verse: 9
ἐγένετο
δὲ
κραυγὴ
μεγάλη
,
καὶ
ἀναστάντες
τινὲς
τῶν
γραμματέων
τοῦ
μέρους
τῶν
Φαρισαίων
διεμάχοντο
λέγοντες
,
Οὐδὲν
κακὸν
εὑρίσκομεν
ἐν
τῷ
ἀνθρώπῳ
τούτῳ
·
εἰ
δὲ
πνεῦμα
ἐλάλησεν
αὐτῷ
ἢ
ἄγγελος
Verse: 10
Πολλῆς
δὲ
γινομένης
στάσεως
ϕοβηθεὶς
ὁ
χιλίαρχος
μὴ
διασπασθῇ
ὁ
Παῦλος
ὑπ
'
αὐτῶν
ἐκέλευσεν
τὸ
στράτευμα
καταβὰν
ἁρπάσαι
αὐτὸν
ἐκ
μέσου
αὐτῶν
,
ἄγειν
τε
εἰς
τὴν
παρεμβολήν
.
Verse: 11
Τῇ
δὲ
ἐπιούσῃ
νυκτὶ
ἐπιστὰς
αὐτῷ
ὁ
κύριος
εἶπεν
,
Θάρσει
,
ὡς
γὰρ
διεμαρτύρω
τὰ
περὶ
ἐμοῦ
εἰς
᾽Ιερουσαλὴμ
οὕτω
σε
δεῖ
καὶ
εἰς
῾Ρώμην
μαρτυρῆσαι
.
Verse: 12
Γενομένης
δὲ
ἡμέρας
ποιήσαντες
συστροϕὴν
οἱ
᾽Ιουδαῖοι
ἀνεθεμάτισαν
ἑαυτοὺς
λέγοντες
μήτε
ϕαγεῖν
μήτε
πίειν
ἕως
οὗ
ἀποκτείνωσιν
τὸν
Παῦλον
.
Verse: 13
ἦσαν
δὲ
πλείους
τεσσαράκοντα
οἱ
ταύτην
τὴν
συνωμοσίαν
ποιησάμενοι
·
Verse: 14
οἵτινες
προσελθόντες
τοῖς
ἀρχιερεῦσιν
καὶ
τοῖς
πρεσβυτέροις
εἶπαν
,
᾽Αναθέματι
ἀνεθεματίσαμεν
ἑαυτοὺς
μηδενὸς
γεύσασθαι
ἕως
οὗ
ἀποκτείνωμεν
τὸν
Παῦλον
.
Verse: 15
νῦν
οὖν
ὑμεῖς
ἐμϕανίσατε
τῷ
χιλιάρχῳ
σὺν
τῷ
συνεδρίῳ
ὅπως
καταγάγῃ
αὐτὸν
εἰς
ὑμᾶς
ὡς
μέλλοντας
διαγινώσκειν
ἀκριβέστερον
τὰ
περὶ
αὐτοῦ
·
ἡμεῖς
δὲ
πρὸ
τοῦ
ἐγγίσαι
αὐτὸν
ἕτοιμοί
ἐσμεν
τοῦ
ἀνελεῖν
αὐτόν
.
Verse: 16
᾽Ακούσας
δὲ
ὁ
υἱὸς
τῆς
ἀδελϕῆς
Παύλου
τὴν
ἐνέδραν
παραγενόμενος
καὶ
εἰσελθὼν
εἰς
τὴν
παρεμβολὴν
ἀπήγγειλεν
τῷ
Παύλῳ
.
Verse: 17
προσκαλεσάμενος
δὲ
ὁ
Παῦλος
ἕνα
τῶν
ἑκατονταρχῶν
ἔϕη
,
Τὸν
νεανίαν
τοῦτον
ἀπάγαγε
πρὸς
τὸν
χιλίαρχον
,
ἔχει
γὰρ
ἀπαγγεῖλαί
τι
αὐτῷ
.
Verse: 18
ὁ
μὲν
οὖν
παραλαβὼν
αὐτὸν
ἤγαγεν
πρὸς
τὸν
χιλίαρχον
καὶ
ϕησίν
,
῾Ο
δέσμιος
Παῦλος
προσκαλεσάμενός
με
ἠρώτησεν
τοῦτον
τὸν
νεανίσκον
ἀγαγεῖν
πρὸς
σέ
,
ἔχοντά
τι
λαλῆσαί
σοι
.
Verse: 19
ἐπιλαβόμενος
δὲ
τῆς
χειρὸς
αὐτοῦ
ὁ
χιλίαρχος
καὶ
ἀναχωρήσας
κατ
'
ἰδίαν
ἐπυνθάνετο
,
Τί
ἐστιν
ὃ
ἔχεις
ἀπαγγεῖλαί
μοι
;
Verse: 20
εἶπεν
δὲ
ὅτι
Οἱ
᾽Ιουδαῖοι
συνέθεντο
τοῦ
ἐρωτῆσαί
σε
ὅπως
αὔριον
τὸν
Παῦλον
καταγάγῃς
εἰς
τὸ
συνέδριον
ὡς
μέλλον
τι
ἀκριβέστερον
πυνθάνεσθαι
περὶ
αὐτοῦ
.
Verse: 21
σὺ
οὖν
μὴ
πεισθῇς
αὐτοῖς
·
ἐνεδρεύουσιν
γὰρ
αὐτὸν
ἐξ
αὐτῶν
ἄνδρες
πλείους
τεσσαράκοντα
,
οἵτινες
ἀνεθεμάτισαν
ἑαυτοὺς
μήτε
ϕαγεῖν
μήτε
πιεῖν
ἕως
οὗ
ἀνέλωσιν
αὐτόν
,
καὶ
νῦν
εἰσιν
ἕτοιμοι
προσδεχόμενοι
τὴν
ἀπὸ
σοῦ
ἐπαγγελίαν
.
Verse: 22
ὁ
μὲν
οὖν
χιλίαρχος
ἀπέλυσε
τὸν
νεανίσκον
παραγγείλας
μηδενὶ
ἐκλαλῆσαι
ὅτι
ταῦτα
ἐνεϕάνισας
πρός
με
.
Verse: 23
Καὶ
προσκαλεσάμενος
δύο
τινὰς
τῶν
ἑκατονταρχῶν
εἶπεν
,
῾Ετοιμάσατε
στρατιώτας
διακοσίους
ὅπως
πορευθῶσιν
ἕως
Καισαρείας
,
καὶ
ἱππεῖς
ἑβδομήκοντα
καὶ
δεξιολάβους
διακοσίους
,
ἀπὸ
τρίτης
ὥρας
τῆς
νυκτός
,
Verse: 24
κτήνη
τε
παραστῆσαι
ἵνα
ἐπιβιβάσαντες
τὸν
Παῦλον
διασώσωσι
πρὸς
Φήλικα
τὸν
ἡγεμόνα
,
Verse: 25
γράψας
ἐπιστολὴν
ἔχουσαν
τὸν
τύπον
τοῦτον
·
Verse: 26
Κλαύδιος
Λυσίας
τῷ
κρατίστῳ
ἡγεμόνι
Φήλικι
χαίρειν
.
Verse: 27
Τὸν
ἄνδρα
τοῦτον
συλλημϕθέντα
ὑπὸ
τῶν
᾽Ιουδαίων
καὶ
μέλλοντα
ἀναιρεῖσθαι
ὑπ
'
αὐτῶν
ἐπιστὰς
σὺν
τῷ
στρατεύματι
ἐξειλάμην
,
μαθὼν
ὅτι
῾Ρωμαῖός
ἐστιν
·
Verse: 28
βουλόμενός
τε
ἐπιγνῶναι
τὴν
αἰτίαν
δι
'
ἣν
ἐνεκάλουν
αὐτῷ
κατήγαγον
εἰς
τὸ
συνέδριον
αὐτῶν
·
Verse: 29
ὃν
εὗρον
ἐγκαλούμενον
περὶ
ζητημάτων
τοῦ
νόμου
αὐτῶν
,
μηδὲν
δὲ
ἄξιον
θανάτου
ἢ
δεσμῶν
ἔχοντα
ἔγκλημα
.
Verse: 30
μηνυθείσης
δέ
μοι
ἐπιβουλῆς
εἰς
τὸν
ἄνδρα
ἔσεσθαι
ἐξ
αὐτῶν
ἔπεμψα
πρὸς
σέ
,
παραγγείλας
καὶ
τοῖς
κατηγόροις
λέγειν
πρὸς
αὐτὸν
ἐπὶ
σοῦ
.
Verse: 31
Οἱ
μὲν
οὖν
στρατιῶται
κατὰ
τὸ
διατεταγμένον
αὐτοῖς
ἀναλαβόντες
τὸν
Παῦλον
ἤγαγον
διὰ
νυκτὸς
εἰς
τὴν
᾽Αντιπατρίδα
·
Verse: 32
τῇ
δὲ
ἐπαύριον
ἐάσαντες
τοὺς
ἱππεῖς
ἀπέρχεσθαι
σὺν
αὐτῷ
ὑπέστρεψαν
εἰς
τὴν
παρεμβολήν
·
Verse: 33
οἵτινες
εἰσελθόντες
εἰς
τὴν
Καισάρειαν
καὶ
ἀναδόντες
τὴν
ἐπιστολὴν
τῷ
ἡγεμόνι
παρέστησαν
καὶ
τὸν
Παῦλον
αὐτῷ
.
Verse: 34
ἀναγνοὺς
δὲ
καὶ
ἐπερωτήσας
ἐκ
ποίας
ἐπαρχείας
ἐστὶν
καὶ
πυθόμενος
ὅτι
ἀπὸ
Κιλικίας
,
Verse: 35
Διακούσομαί
σου
,
ἔϕη
,
ὅταν
καὶ
οἱ
κατήγοροί
σου
παραγένωνται
·
κελεύσας
ἐν
τῷ
πραιτωρίῳ
τοῦ
῾Ηρῴδου
ϕυλάσσεσθαι
αὐτόν
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Novum Testamentum graece
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.