TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 87
Previous part

Chapter: 19 
Verse: 1    Τότε οὖν ἔλαβεν ὁ Πιλᾶτος τὸν ᾽Ιησοῦν καὶ ἐμαστίγωσεν.
Verse: 2    καὶ οἱ στρατιῶται πλέξαντες στέϕανον ἐξ ἀκανθῶν ἐπέθηκαν αὐτοῦ τῇ κεϕαλῇ, καὶ ἱμάτιον πορϕυροῦν περιέβαλον αὐτόν,
Verse: 3    καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγον, Χαῖρε, ὁ βασιλεὺς τῶν ᾽Ιουδαίων· καὶ ἐδίδοσαν αὐτῷ ῥαπίσματα.
Verse: 4    Καὶ ἐξῆλθεν πάλιν ἔξω ὁ Πιλᾶτος καὶ λέγει αὐτοῖς, ῎Ιδε ἄγω ὑμῖν αὐτὸν ἔξω, ἵνα γνῶτε ὅτι οὐδεμίαν αἰτίαν εὑρίσκω ἐν αὐτῷ.
Verse: 5    ἐξῆλθεν οὖν ὁ ᾽Ιησοῦς ἔξω, ϕορῶν τὸν ἀκάνθινον στέϕανον καὶ τὸ πορϕυροῦν ἱμάτιον. καὶ λέγει αὐτοῖς, ᾽Ιδοὺ ὁ ἄνθρωπος.
Verse: 6    ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται ἐκραύγασαν λέγοντες, Σταύρωσον σταύρωσον. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος, Λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε, ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν.
Verse: 7    ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ ᾽Ιουδαῖοι, ῾Ημεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ὀϕείλει ἀποθανεῖν, ὅτι υἱὸν θεοῦ ἑαυτὸν ἐποίησεν.
Verse: 8    ῞Οτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐϕοβήθη,
Verse: 9    καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ ᾽Ιησοῦ, Πόθεν εἶ σύ; ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ.
Verse: 10    λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος, ᾽Εμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε;
Verse: 11    ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς, Οὐκ εἶχες ἐξουσίαν κατ' ἐμοῦ οὐδεμίαν εἰ μὴ ἦν δεδομένον σοι ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει.
Verse: 12    ἐκ τούτου ὁ Πιλᾶτος ἐζήτει ἀπολῦσαι αὐτόν· οἱ δὲ ᾽Ιουδαῖοι ἐκραύγαζον λέγοντες, ᾽Εὰν τοῦτον ἀπολύσῃς, οὐκ εἶ ϕίλος τοῦ Καίσαρος· πᾶς ὁ βασιλέα ἑαυτὸν ποιῶν ἀντιλέγει τῷ Καίσαρι.
Verse: 13    ῾Ο οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τῶν λόγων τούτων ἤγαγεν ἔξω τὸν ᾽Ιησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, ῾Εβραϊστὶ δὲ Γαββαθα.
Verse: 14    ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα ἦν ὡς ἕκτη. καὶ λέγει τοῖς ᾽Ιουδαίοις, ῎Ιδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν.
Verse: 15    ἐκραύγασαν οὖν ἐκεῖνοι, ῏Αρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος, Τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς, Οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα.
Verse: 16    τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ.
   / Παρέλαβον οὖν τὸν ᾽Ιησοῦν·
Verse: 17    καὶ βαστάζων αὑτῷ τὸν σταυρὸν ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον Κρανίου Τόπον, ὃ λέγεται ῾Εβραϊστὶ Γολγοθᾶ,
Verse: 18    ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ μετ' αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν ᾽Ιησοῦν.
Verse: 19    ἔγραψεν δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦν δὲ γεγραμμένον, ᾽Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν ᾽Ιουδαίων.
Verse: 20    τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν ᾽Ιουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν ὁ τόπος τῆς πόλεως ὅπου ἐσταυρώθη ὁ ᾽Ιησοῦς· καὶ ἦν γεγραμμένον ῾Εβραϊστί, ῾Ρωμαϊστί, ῾Ελληνιστί.
Verse: 21    ἔλεγον οὖν τῷ Πιλάτῳ οἱ ἀρχιερεῖς τῶν ᾽Ιουδαίων, Μὴ γράϕε, ῾Ο βασιλεὺς τῶν ᾽Ιουδαίων, ἀλλ' ὅτι ἐκεῖνος εἶπεν, Βασιλεύς εἰμι τῶν ᾽Ιουδαίων.
Verse: 22    ἀπεκρίθη ὁ Πιλᾶτος, ῝Ο γέγραϕα, γέγραϕα.
Verse: 23    Οἱ οὖν στρατιῶται ὅτε ἐσταύρωσαν τὸν ᾽Ιησοῦν ἔλαβον τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐποίησαν τέσσαρα μέρη, ἑκάστῳ στρατιώτῃ μέρος, καὶ τὸν χιτῶνα. ἦν δὲ ὁ χιτὼν ἄραϕος, ἐκ τῶν ἄνωθεν ὑϕαντὸς δι' ὅλου.
Verse: 24    εἶπαν οὖν πρὸς ἀλλήλους, Μὴ σχίσωμεν αὐτόν, ἀλλὰ λάχωμεν περὶ αὐτοῦ τίνος ἔσται· ἵνα ἡ γραϕὴ πληρωθῇ ἡ λέγουσα, Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν.
Verse: 25    εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ ᾽Ιησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελϕὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή.
Verse: 26    ᾽Ιησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρί, Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου.
Verse: 27    εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ, ῎Ιδε ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ' ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν αὐτὴν ὁ μαθητὴς εἰς τὰ ἴδια.
Verse: 28    Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ ᾽Ιησοῦς ὅτι ἤδη πάντα τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραϕή, λέγει, Διψῶ.
Verse: 29    σκεῦος ἔκειτο ὄξους μεστόν· σπόγγον οὖν μεστὸν τοῦ ὄξους ὑσσώπῳ περιθέντες προσήνεγκαν αὐτοῦ τῷ στόματι.
Verse: 30    ὅτε οὖν ἔλαβεν τὸ ὄξος [ὁ] ᾽Ιησοῦς εἶπεν, Τετέλεσται· καὶ κλίνας τὴν κεϕαλὴν παρέδωκεν τὸ πνεῦμα.
Verse: 31    Οἱ οὖν ᾽Ιουδαῖοι, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου τοῦ σαββάτου, ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη καὶ ἀρθῶσιν.
Verse: 32    ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ·
Verse: 33    ἐπὶ δὲ τὸν ᾽Ιησοῦν ἐλθόντες, ὡς εἶδον ἤδη αὐτὸν τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη,
Verse: 34    ἀλλ' εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξεν, καὶ ἐξῆλθεν εὐθὺς αἷμα καὶ ὕδωρ.
Verse: 35    καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκεν, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, καὶ ἐκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε.
Verse: 36    ἐγένετο γὰρ ταῦτα ἵνα ἡ γραϕὴ πληρωθῇ, ᾽Οστοῦν οὐ συντριβήσεται αὐτοῦ.
Verse: 37    καὶ πάλιν ἑτέρα γραϕὴ λέγει, ῎Οψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν.
Verse: 38    Μετὰ δὲ ταῦτα ἠρώτησεν τὸν Πιλᾶτον ᾽Ιωσὴϕ ὁ ἀπὸ ῾Αριμαθαίας, ὢν μαθητὴς τοῦ ᾽Ιησοῦ κεκρυμμένος δὲ διὰ τὸν ϕόβον τῶν ᾽Ιουδαίων, ἵνα ἄρῃ τὸ σῶμα τοῦ ᾽Ιησοῦ· καὶ ἐπέτρεψεν ὁ Πιλᾶτος. ἦλθεν οὖν καὶ ἦρεν τὸ σῶμα αὐτοῦ.
Verse: 39    ἦλθεν δὲ καὶ Νικόδημος, ὁ ἐλθὼν πρὸς αὐτὸν νυκτὸς τὸ πρῶτον, ϕέρων μίγμα σμύρνης καὶ ἀλόης ὡς λίτρας ἑκατόν.
Verse: 40    ἔλαβον οὖν τὸ σῶμα τοῦ ᾽Ιησοῦ καὶ ἔδησαν αὐτὸ ὀθονίοις μετὰ τῶν ἀρωμάτων, καθὼς ἔθος ἐστὶν τοῖς ᾽Ιουδαίοις ἐνταϕιάζειν.
Verse: 41    ἦν δὲ ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ἐσταυρώθη κῆπος, καὶ ἐν τῷ κήπῳ μνημεῖον καινὸν ἐν ᾧ οὐδέπω οὐδεὶς ἦν τεθειμένος·
Verse: 42    ἐκεῖ οὖν διὰ τὴν παρασκευὴν τῶν ᾽Ιουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τὸ μνημεῖον, ἔθηκαν τὸν ᾽Ιησοῦν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.