TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 22
Chapter: 22
22
Verse: 1
daz
er
den
prîs
über
manegiu
lant
Verse: 2
hete
al
eine
ze
sîner
hant
."
Verse: 3
"nû
sich
et
wenne
oder
wie
Verse: 4
und
vüege
daz
er
mich
spreche
hie
.
Verse: 5
wir
hân
doch
vride
al
disen
tac
:
Verse: 6
dâ
von
der
helt
wol
rîten
mac
Verse: 7
her
ûf
ze
mir
oder
sol
ich
dar
?
Verse: 8
erst
anders
denne
wir
gevar
:
Verse: 9
ouwî
wan
tæte
im
daz
niht
wê
!
Verse: 10
daz
hete
ich
gerne
ervunden
ê
,
Verse: 11
ob
mirz
die
mîne
rieten
:
Verse: 12
ich
solde
im
êre
bieten
,
Verse: 13
geruochet
er
mir
nâhen
.
Verse: 14
wie
sol
ich
in
emphâhen
?
Verse: 15
ist
er
mir
dar
zuo
wol
geborn
,
Verse: 16
daz
mîn
kus
niht
si
verlorn
?"
Verse: 17
"vrouwe
,
erst
vür
küneges
künne
erkant
:
Verse: 18
des
sî
mîn
lîp
genennet
phant
.
Verse: 19
vrouwe
,
ich
wil
iuwern
vürsten
sagen
,
Verse: 20
daz
si
rîchiu
kleider
tragen
Verse: 21
und
daz
si
vor
iu
bîten
,
Verse: 22
unz
daz
wir
zuo
ziu
rîten
:
Verse: 23
daz
saget
ir
iuwern
vrouwen
gar
.
Verse: 24
wan
swenne
ich
nû
hin
nider
var
,
Verse: 25
sô
bringe
ich
iu
den
werden
gast
,
Verse: 26
dem
süezer
tugende
nie
gebrast
."
Verse: 27
harte
wênec
des
verdarp
,
Verse: 28
vil
behendeclîchen
warp
Verse: 29
der
marschalc
sîner
vrouwen
bete
.
Verse: 30
balde
wart
dô
Gahmurete
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.