TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 21
Previous part

Chapter: 21 
21


Verse: 1    und iesch vil grôziu botenbrôt.
Verse: 2    
er sprach: "vrouwe, unser nôt

Verse: 3    
ist mit vreuden zegangen.
Verse: 4    
den wir hie haben emphangen,

Verse: 5    
daz ist ein ritter getân,
Verse: 6    
daz wir ze vlêhen immer hân

Verse: 7    
unsern goten, die in uns brâhten,
Verse: 8    
daz si des ie gedâhten."

Verse: 9    
"nû sage mir ûf die triuwe dîn,
Verse: 10    
wer der ritter müge sîn.'

Verse: 11    
"vrouwe, er ist ein degen fier,
Verse: 12    
des bâruckes soldier,

Verse: 13    
ein Anschevîn von hôher art.
Verse: 14    
âvoi wie wênec wirt gespart

Verse: 15    
sîn lîp, swâ man in læzet an!
Verse: 16    
wie rehte er dar unde dan

Verse: 17    
entwîchet unde kêret!
Verse: 18    
die vînde er schaden lêret.

Verse: 19    
ich sach in strîten schône:
Verse: 20    
die Babilône

Verse: 21    
Alexandrîe lœsen solden
Verse: 22    
und si dannen wolden

Verse: 23    
den bâruc trîben mit gewalt,
Verse: 24    
waz ir nider wart gevalt

Verse: 25    
an der schumphentiure!
Verse: 26    
begienc der gehiure

Verse: 27    
mit sînem lîbe solhe tât,
Verse: 28    
si heten vliehens deheinen rât.

Verse: 29    
dar zuo hôrte ich in nennen,
Verse: 30    
man solde wol erkennen




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.