TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 26
Previous part

Chapter: 26 
26


Verse: 1    der gast zer wirtinne
Verse: 2    
sprach mit ritters sinne:

Verse: 3    
saget mir, ob irs geruochet,
Verse: 4    
durch waz man iuch suochet

Verse: 5    
zornlîche mit gewalt.
Verse: 6    
ir habet manegen degen balt:

Verse: 7    
mich müet daz si sint verladen
Verse: 8    
mit vînde hazze nâch ir schaden."

Verse: 9    
"daz sage ich iu, herre, sît irs gert.
Verse: 10    
mir diende ein ritter, der was wert:

Verse: 11    
sîn lîp was tugende ein bernde rîs.
Verse: 12    
der helt was küene unde wîs,

Verse: 13    
der triuwe ein reht beklibeniu vruht.
Verse: 14    
sîn zuht wac vür alle zuht.

Verse: 15    
der was noch kiuscher denne ein wîp,
Verse: 16    
vrecheit und ellen truoc sîn lîp.

Verse: 17    
engewuohs an ritter milder hant
Verse: 18    
vor im nie über elliu lant.

Verse: 19    
ich enweiz waz nâch uns sül geschehen:
Verse: 20    
des lâzen ander liute jehen.

Verse: 21    
er was gein valscher vuore ein tôr,
Verse: 22    
in swarzer varwe als ich ein môr.

Verse: 23    
sîn vater hiez Tankanîs,
Verse: 24    
ein künec, der hete ouch hôhen prîs.

Verse: 25    
mîn vriunt der hiez îsenhart.
Verse: 26    
mîn wîpheit was unbewart,

Verse: 27    
ich sîn dienst nâch minne emphienc.
Verse: 28    
daz ez im nâch vreuden niht ergienc,

Verse: 29    
des muoz ich immer jâmer tragen.
Verse: 30    
si wænent daz ich in schuof erslagen:




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.