TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 10
Chapter: 10
10
Verse: 1
vünf
ors
erwelt
und
erkant
,
Verse: 2
diu
besten
über
al
sîn
lant
,
Verse: 3
küene
,
starc
,
niht
ze
laz
,
Verse: 4
manec
tiure
goltvaz
Verse: 5
und
manegen
guldînen
klôz
.
Verse: 6
den
künec
wênec
des
verdrôz
,
Verse: 7
er
envultes
im
vier
soumschrîn
.
Verse: 8
gesteines
muoste
ouch
vil
dar
în
.
Verse: 9
dô
si
gevüllet
lâgen
,
Verse: 10
knappen
die
des
phlâgen
Verse: 11
wâren
wol
gekleidet
und
geriten
.
Verse: 12
dâ
enwart
jâmer
niht
vermiten
,
Verse: 13
dô
er
vür
sîne
muoter
gienc
Verse: 14
und
si
in
sô
vaste
zuo
ir
vienc
.
Verse: 15
"fil
li
roi
Gandîn
,
Verse: 16
wiltû
niht
langer
bî
mir
sîn
?"
Verse: 17
sprach
daz
wîplîche
wîp
.
Verse: 18
"ouwê
nû
truoc
dich
doch
mîn
lîp
:
Verse: 19
dû
bist
ouch
Gandînes
kint
.
Verse: 20
ist
got
an
siner
helfe
blint
Verse: 21
oder
ist
er
dran
betoubet
,
Verse: 22
daz
er
mir
niht
geloubet
?
Verse: 23
sol
ich
nû
niuwen
kumber
haben
?
Verse: 24
ich
hân
mîns
herzen
kraft
begraben
,
Verse: 25
die
süeze
mîner
ougen
:
Verse: 26
wil
er
mich
vürbaz
rouben
Verse: 27
und
ist
doch
ein
rihtære
,
Verse: 28
sô
liuget
mir
daz
mære
Verse: 29
als
man
von
sîner
helfe
saget
,
Verse: 30
sît
er
an
mir
ist
sus
verzaget
."
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.